Kralježnica zauizama oblik dvostrukog S-a, karakterističnog samo za čoveka. Takav oblik kičmenog stuba omogučava stajanje i hodanje sa najmanje mišičkog napora. Za održavanje ispravnog stave najznačajnija je lumbalna lordoza, ukrivljenost kralježnice sa konveksitetom prema naprijed. Lumbalna lordoza je definirana anatomijom zdjelice I položajem sakruma u zdjelici. Kod starenja se lordoza kod večeg dela populacije zbog degenerativnih promjena polaku gubi. Lordoza se može izgubiti i poslije ozlijede, upale kičmenog stuba ili poslije neuspješne fiksacije i spondilodeze lumbalne kralježnice. U slučaju jakog gubitka lordoze bitno se povečava mišički napor potreban za stajanje i hodanje.
Bolesnici sa sagitalnom neravnotežom žale se za bolom u lumbalnoj kralježnici koji onemogučava duže stajanje i hodanje bez oslonca (štaka).
Kirurški zahvat sastoji se iz osteotomije, vađenja koštanog klina, koja omogučava, da se lumbalna ili prsna kralježnica izravna. Dva ili tri kralježaka iznad i ispod osteotomije fiksira se sa vijcima i napravi se koštano spajanje.
Sagitalnu neravnotežu moguče je korigirati I kombinaranim sprednjim I zadnjim pristupom na kralježnicu. Sa prednje strane se na mjesto diska umetne posebni cage sa lordozom do 25 stepeni nakon čega se kralježke dodatno fiksira sa zadnje strane sa vijcima.
